De koffers van John

Of ‘een cadeautje van Intratuin’ of ‘de activiteit van de familie van Leeuwen’ – het is maar wat je als titel wilt gebruiken, want het kan allemaal.

Het begon met de familie van Leeuwen – Koert en Jolanda - die van Intratuin Pijnacker twee honderd loom-apparaatjes kregen voor de kinderen in Sri Lanka. Hier was de rage over. Tijd om ze op te ruimen dus. ‘Fijn’, riep Jolanda en belde direct met de vraag of ik die dan kon meenemen nu ik toch naar Sri Lanka ging. ‘Dan neem ik mijn Hawaï-tas mee die kan ik groter en kleiner maken, zodat ik niet hoef te slepen met een grote lege koffer’ antwoordde ik naïef.

Koert en Jolanda verschenen met dozen en dozen loom-apparaatjes en zakken en zakken extra elastiek-jes in alle kleuren van de regenboog. Het was wel dui-delijk, dat er nog geen kwart in mijn uitschuiftas paste!

Geen paniek: Koert belde John Heesters die een tweede huis heeft op Sri Lanka en een stel wisselkoffers die heen en weer reizen. Konden we die lenen? Na afloop zou ik ze achterlaten bij onze chauffeur die ze dan weer mee terug nam naar het Srilankaanse huis van de familie Heesters.

En zo geschiedde. John bracht de koffers naar de fami-lie van Leeuwen, die vulde ze met nog eens 160 loom-apparaatjes en elastiekjes en Koert bracht dat weer bij mij. En ik nam ze mee naar Sri Lanka. Dat lukte prima en ik werd niet eens aangezien voor een illegale hande-laar in loom-apparaatjes. Net toen we dachten dat alles gesmeerd liep, dook er toch nog een probleempje op: hoe zagen de koffers er ook al weer uit? De Hawaiitas herkenden we wel, maar de koffers van John? Wachten tot alle koffers opgehaald waren en dan kijken naar wat overbleef? Dat kon wel even duren. Ahhh, wat zien we daar? De koffers van John. Toch herkend! De reis kon beginnen.                      Christien Duhoux-Rueb