Creatief Toeteren

Je denkt soms – als leek – een claxon is een claxon, maar dan ben je nog nooit in Sri Lanka (of andere landen met vergelijkbaar verkeer) geweest. Waar wij zuinig zijn met claxonneren en waar het bij ons soms ook verboden is bij ziekenhuizen bijvoorbeeld, toetert men er in Sri Lanka lustig op los, voortdurend zelfs.

In grote lijnen rijdt men links – een overblijfsel uit de Engelse tijd. In principe kan dat overzichtelijk verkeer opleveren, maar het voornemen om links te rijden komt niet altijd uit de verf. En ja, dan moet er getoeterd worden natuurlijk.

Ook het idee van een tweebaans weg leidt niet tot twee rijen auto’s. Integendeel zelfs. Op de ene baan rijden so wie so twee auto’s naast elkaar, waarvan liefst één een vrachtautootje. En in de berm rijden de tuktuks. Tussen alles door slalommen dan motorrijders. Dat is de ene baan dus. De tegemoet komende baan bevat ook weer minstens drie rijen voertuigen naast elkaar. Overigens is het niet nodig om altijd in je eigen baan te rijden. Er is er toch nog een voor het tegemoet komen-de verkeer en juist, om dit alles te communiceren, moet er dus getoeterd worden.

Een korte stoot als waarschuwing, een lange stoot als je gaat passeren. Twee korte stootjes als je er toch maar van af ziet … , lange toeters als je wilt afslaan of als je achter iemand rijdt die ineens naar rechts afslaat (naar links is geen probleem, want dat voertuig verdwijnt geruisloos in de afslag).

Zo is er een hele toetertaal ontstaan die weliswaar niet door iedereen hetzelfde wordt toegepast of begrepen, maar al met al is het een getoeter van jewelste. Het lijkt wel een orkest, als iedereen op eigen wijze de claxon ritmisch een mep geeft – alleen de dirigent ontbreekt. Creatief toeteren dus maar.

Sun, 09 June