Kattankudy

Jeevananda Ashram in Kattankudy

In het Oosten van Sri Lanka, 4 km van de kust, bevinden zich op een uitgestrekt terrein van ongeveer 4 hectare de gebouwen van de kostschool. Het zijn eenvoudige rechthoekige blokken met schuine daken en grote afstanden tussen schoolgebouw, slaapzalen en keuken. Ook binnen is de inrichting simpel en karig. Geen wandversieringen, geen fraaie deuren of ramen, alleen het hoognodige zoals tafels, stoelen en kasten.

De Ashram slaagt er steeds beter in zelfredzaam te zijn. Onze stichting, A New Life, financierde watersanering (krokodillen-wering rond de bron), varkenshokken met ondergrondse mest afvoer, kippenhokken helaas niet meer in gebruik door regelmatige diefstal, en een in ere herstelde, nu moderne beregeningsinstallatie van de moes- en groentetuin met elektrische pomp en watertoren, en verder kon een tuk-tuk worden aangeschaft en recent na een schade, worden hersteld. Met de tuk-tuk wordt wat er nog nodig is voor de meisjes opgehaald, de bijvoeding voor de varkens en de 3wieler wordt ook gebruikt als taxi, voor ziekenvervoer, enzovoort.

De kinderen gaan normaal gesproken naar school (de staatsschool) en krijgen dan thuis extra les in Engels, wiskunde, natuurkunde en cultuur. Deze lessen worden gegeven door Sr. Helen die de leiding over de Ashram heeft, haar ‘bedrijfsleidster’ en ingehuurde externe leerkrachten.                             

Op dit moment bevindt Sri Lanka zich nog midden in de Covid pandemie, er wordt nauwelijks gevaccineerd met als gevolg dat de scholen al maanden dicht zijn. Online lessen zijn misschien in ‘luxe scholen’ in Colombo mogelijk, maar niet in Kattankudy. De meisjes mogen absoluut het terrein niet af, wat er tot nu toe voor gezorgd heeft dat er geen besmettingen zijn geweest! Het betekent wel dat alleen het onderwijs binnen de ashram nog doorgaat, een zware opgave voor de leerkrachten en voor een groep meiden die al maanden op elkaar aangewezen is en geen moment de straat op mag. En dat zonder televisie, games of mobieltje.

De meisjes worden aangemeld door de kinderbescherming, en zowel kerkelijke als niet-kerkelijke instanties. Er wordt niet geselecteerd op religie. De kinderbescherming verwijst: wezen zonder ‘mantelzorg’, slachtoffers van verstoting of huiselijk geweld, kortom kinderen met een traumatisch verleden. Hun verblijfsduur wisselt sterk, soms wordt familie gevonden die het kind opneemt, soms verbeteren de omstandigheden thuis zodat terugkeer mogelijk is. Sommige kinderen zijn al jaren in de ashram.

De leiding is in handen van zr. Helen, bijgestaan door zr. Stella. Er is een bedrijfsleidster, door de kinderen Ama (oma) genoemd, twee vrouw keukenpersoneel. De moestuin en de varkens worden verzorgd door vier man, aangevoerd door Vitor, die ook de tuk-tuk bestuurder is.


Gerealiseerde projecten

Sr Helen vroeg om een computer om haar administratie op te doen en om de meisjes te leren met computers om te gaan. Wij maakten haar hiervoor het geld over (voorjaar 2023).

Het varkenshok is uitgebreid en beveiligd tegen diefstal.

Er is een driewieler Tuc-Tuc aangeschaft, en na ongeluk hersteld. Hiermee kunnen de meisjes vervoerd worden en kunnen inkopen gedaan worden op de markt.

Er is een watertorentje gebouwd waarin de pomp veilig staat en een klein voorraadje water opgeslagen kan worden zodat de irrigatie ook werkt als de electriciteit uitvalt.

Irrigatiesysteem voor de moestuin aangelegd.

Waterpomp met beveiligingshuis geïnstalleerd.

In het verleden is de bouw van kippenhokken gefinancierd door inspanningen van het Samenwerkingsverband van doopsgezinde gemeenten in Noord West Groningen met een aanvulling van doopsgezind WereldWerk. Het gebouw moest na een paar jaar weer afgebroken worden omdat jeugdzorg (Probation) bedacht dat ze te dicht bij de slaapzalen lagen.

Er waren problemen met krokodillen die na de tsunami in de vijver op het terrein verzeild geraakt waren. Krokodillen zijn beschermde dieren, dus er kon niets aan gedaan worden, maar Jeugdzorg zou de Ashram verant- woordelijk houden als er iets met een kind gebeurde. De Stichting heeft toen de bouw van een muur om de vijver gefinancierd, maar de krokodil- len vertonen gelijkenis met het Monster van Lochness: ze zijn nooit meer gezien, maar dat zegt niet dat ze er niet zijn …..

In het verleden heeft Jeugdzorg bedacht dat de jongens in een apart on-derkomen zouden moeten slapen, maar de afstand tot het meisjesgebouw veranderde steeds, dus het was lastig om met de bouw te beginnen. Toen er meer duidelijkheid kwam, heeft de Stichting een bijdrage geleverd.

Annelies Clements heeft toen zij contactpersoon was, per computer bijles Engels gegeven. De Stichting zorgt met behulp van schrijfouders voor de salarissen van bijleslearessen. Dat gaat om een bedrag van € 1000,- per jaar.

Nog niet geraliseerde projecten