Een nieuw begin

Er is een prentenboek dat al jaren oud is, maar dat een nog altijd boeiend thema aansnijdt. De hoofdpersoon, kleine Adam, heeft schoon genoeg van de rommel die hij tegenkomt, van de mensen die ruziën, kortom van de wereld zoals hij die kent. Hij wil opnieuw beginnen. Dus pakt hij een grote bezem en veegt hij alles wat hij ziet door een afvalputje weg.

Daar staat hij dan op een kale wereld. Eerst geniet hij van de rust, maar kaal is kaal, dus tekent hij wat bloemen en dan wat vogels die dan weer bomen moeten hebben en insecten om te eten en … Van het een komt het ander en voor hij het weet ziet de wereld er toch weer net uit als voor de grote schoonmaak.

Adam krijgt een punthoofd van het geruzie en alle lawaai. Hij herinnert zich die andere wereld waarin alles nog mooi en rustig was en hij vertelt erover, maar niemand wil luisteren. Hij staat op het punt om alles maar weer door het afvalputje te vegen, maar dan bedenkt hij zich. Hij begrijpt dat hij steeds opnieuw moet blijven vertellen over die wereld zonder ruzie en oorlog, zonder angst of geweld. Dan tekent hij een regenboog in de hoop dat mensen daar toch een beetje blij van worden en zich zijn dromen herinneren.

Een kinderverhaal, dat tot nadenken stemt, want wie verlangt af en toe niet naar een nieuwe wereld zonder vervuiling, zonder geweld, zonder racisme, zonder armoede, en noem maar op. Een wereld waarin plaats is voor alle mensen, waarin mensen respect hebben voor elkaars manier van leven en overtuigingen, waar gedeeld wordt in mogelijkheden en kansen.

Het zit er meestal niet in, zo’n nieuwe wereld, een nieuw leven, hoewel … we heten niet voor niets ‘a new life’, want op onze bescheiden manier proberen we het wel: kinderen een kans te geven zodat ze een beter leven kunnen opbouwen, niet gehinderd door de omstandigheden waarin ze terecht kwamen. Kinderen hoop geven dat zij een toekomst hebben om naar uit te kijken. Het is een kwestie van lange adem, geduld en hoop.

Maar wie weet verandert er op den duur ook iets in onze wereld. Dus op onze bescheiden manier blijven we stug doorwerken, want alle beetjes helpen …

Christien Duhoux-Rueb

Sun, 28 October